"از دست دادن" آدم را له میکند، نابود میکند ولی...دوباره آدم را از نو میسازد؛ اینبار قویتر از قبل، محکم تر، آهن آبدیده میشوی...
"انتظار" مثل سوهان است، ذرهذره آدم را میخورد، آخرش هم پودر شدهایی، دیگر جان کَلکَل با نسیمی را هم نداری...چه برسد به کُشتی با زندگی!
یک خبرنگار ...