۲ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «کرج» ثبت شده است

ایستگاه اتمسفر

اون روز - مترو تهران-کرج - ایستگاه کرج - روی صندلی سبز پلاستیکی‌ها - ساعت 13:07
   منتظر سریع‌السیر روی صندلی سبزها نشسته بودم. هدفون به گوش، مستغرق در بحر مکاشفات. هوا "بخاری" بود. یعنی اینقدر خنک بود که نفس، بخار می‌کرد. منم طبق معمول در حال دهان کجی به طبیعت با یک لایه تی‌شرت. خب هوا فقط "بخاری" بود؛ "یخی" نبود که!
..."این چقدر آشناست!...اینو من کچا دیدمش؟" هر لحظه بیشتر شبیه کسی که هنوز نمی‌دانستم کیست؛ می‌شد که ناگهان...بووووووووق!!! :| "مسافران عزیز اعزام قطار به‌صورت سریع‌السیر بوده و فقط در ایستگاه‌های اکباتان(ارم سبز)...". قطار رسید، ولش کن...

همان روز - متروی تهران-کرج - بین ایستگاه کرج و اتمسفر - روی صندلی سبز پررنگ پارچه‌ایی ها - 13:09
   "اه...این که اومد جلوی من نشست!" :-متعجب. جلوی جلو که نه البته...دوتا صندلی آن‌ورتر. "اینم که آروم پلک میزنه؛  می‌خواهد یک چیز را تایید کند سرشو یواش میاره پایین؛ وقتی داره خیلی جددی با همسفرش صحبت میکنه، یهو یک لبخند، دوباره جددی." از همه چیز مهم‌تر...چشم‌هایش...

هر روز - هرجا - هر ایستگاه - روی هر صندلی به هر رنگ و جنس - هر ساعت
   دلتنگی چیز عجیبی است...همه دنیا شبیه او می‌شود. تعداد شباهت ها مهم نیست. اندازه آنان هم اهمیتی ندارد. وقتی دل‌تنگ باشی، یک شباهت کوچک کافیست! مثل ی گوله‌ی کوچک برف، یک صدای بی‌اهمیت عطسه که بهمن می‌شود. بهمن شباهت‌ها. همه‌ی دنیا کرم ابریشم می‌شود وقتی دل‌تنگی. دگردیسی می‌شود سرنوشت همه چیز اطرافت.

دل‌تنگ که می‌شوی، انگار یک لبخند است روی لب های همه ... شباهت عجیبست بین قدم برداشتن ها ... چشم ها، پلک ها، در دنیا یک جفت است فقط...فقط یک جفت...

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
میرزا

گربه‌سگ اثر پیتر هانان

صب با صدای دزدگیر گیر کرده‌ی یه از خدا "باخبر" (از لحاظ آماری احتمالن) از خواب پاشدم.کولر رو خاموش کرده بودن. گرم بود هوا از نوع خرما‌پزون. وقتی نه کسی صدام می‌کنه و نه کاری دارم که براش پاشم؛ یکم تو تخت می‌مونم."سقفو نیگا!!!" چقد من پشه کشتم:-عجب. و یِ ذره بیشتر سقفو نیگا...

خیلی وقته نرفتم شهر کتاب، به مدیر فروشگاه بگم:" آقا من ی هفته‌س روزی 3،2 ساعت دارم این رمانو می‌خونم و قصد خریدش هم ندارم،عیب نداره؟؟"

خیلی وقته از ظهر تا شب، وای‌نَسّادم سر چهارراه طالقانی، با دوستام بحث‌های فلسفی-عرفانی-سیاسی-اجتماعی-دری‌وری کنم! راستی کرج ی خاصیتی که داره، ما ی زیرگذر داریم؛ طالقانی؛ بهش می‌گیم چهارراه، ی پل داریم؛ آزادگان؛ بهش می‌گیم میدون؛ ی چهارراه داریم؛ کرج؛ بهش می‌گیم میدون؛خلاصه که ی طویله داریم، بهش میگیم شهرداری!!! 

و کماکان دزدگیره...می‌گفتم، خیلی وقته ی کتابو تا تموم نشده ولش نکردم. صب تا شب! و در اکثر مواقع، شب تا صب!!

خیلی‌خیلی وقته که دوس دارم: "با ذوق و شوق میشنمو ی کارتون میبینم"؛ مخصوصا "گربه سگ" اثر "پیتر هانان"!

خیلی وقته که می‌خوام بجا کافی‌میکس، یخمک بخورم. البته اوضاع خیلی بهتره از کسایی که ساندیسِ سیب‌موز هوس کردن ولی "هایپ" می‌خورن. اونا که تو جیبشون آدامس "گرون" با طعم اکالیپتوسه (که اگر تعارفش کنن مصادق "من خود به چشم خویشتن،دیدم که جانم می‌رود" رو می‌بینی!) ولی دلشون لک زده برا آدامس خرسی.

خیلی وقته لبه‌ی جدول راه نرفتیم...تو پیاده رو مثه پنگوئن قدم نزدیم که فقط پامون بره رو موزائیک قرمزه ها...نه سفیدا! مرز هاشونم که اصن حرفشو نزن!!

خیلی وقته بجا شطرنج و پاسور و تخته، دلم می‌خواد منچ و مار-پله بازی کنم، بجا فوتسال و تنیس، زوو و خرس‌وسط!

دیگه خیلی وقت می‌گذره ازون وقتا که آدمای دورمون نمی‌بخشیدن، یادشون می‌رفت. جواب "ببخشید"، "چیو ببخشم؟:)):/"بود.

خیلی وقتا پیش آدما همون بودن که نشون می‌دادن، منظورشون همون بود که می‌گفتن. الان همه " شِرِک:"دیوا مثه پیاز می‌مونن، لایه لایه یَن!"". 

کی فک کردیم که دیگه نباید رفت پیش مادر و دردودل کرد، گریه کرد، مثه نقی "معمولی"یِ معمولی...

که مثلن بزرگ شدیم...هه!فرق بینه "بزرگ شدن" و "پیر شدن"...

اینقد گفتن "گامی به جلو"...فک کردم جلو خبریه، بعضی وقتا "گامی به عقب" خوبه...بعضی وقتا باید بپریم عقب، مثه اول "پی‌پی‌پینوکیو..." وگرنه همون اول میزننمون، گیم-اُور میشیم...

مینوازد دزدگیر...

۱ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰
میرزا